Waar ben jij geweest in je zoektocht naar je levensdoel, rust en geluk, en waar heb je het gevonden? Of heb je het (nog) niet gevonden? Ik wil graag delen waar ik het heb gevonden, zodat jij het daar misschien ook kan vinden.

Lief medemens, mijn naam is Amber Amerie. Ik breng je mee naar mijn verhaal…

Ik heb het in de Koran gevonden.

Waarschijnlijk heb ik je verloren in de voorafgaande zin, maar voor het geval je er nog bent, wil ik het graag uitleggen.

Net als jij misschien ook, dacht ik altijd dat religies maar een verzameling zijn van domme ideeën en verhaaltjes uit antieke tijden vóór wetenschappelijke kennis en technologie, die mensen onderdrukken en bang maken om iets verkeerds te doen door dingen te verzinnen zoals hemel en hel en Adam en Eva.

Dus ik sloeg de ouderwetse religieuze boeken over en ging voor de populairdere publicaties om antwoorden te vinden die hopelijk de leegte die ik voelde zouden vullen. Dat rare gevoel dat je soms krijgt als je bijvoorbeeld denkt aan de grootte van het heelal, en de onwetendheid over waarom en hoe we bestaan en de zinloosheid van het leven dat voortkomt uit de gedachte dat de dood het einde van alles is.

Niet alleen las en overdacht ik over veel spirituele boeken zoals The Power of Now (Eckart Tolle) en The Law of Attraction (Abraham Hicks), ik deed ook aan yoga, meditatie, dankbaarheid lijsten, wereldreizen, softdrugs, visualisatie oefeningen en meer. En hoewel een aantal van deze best wat inzicht en wijsheid verstrekten, bracht geen enkele een duidelijke of durende verbetering aan in mijn leven of gemoedstoestand.
Ik miste nog steeds de richting en de antwoorden die ik zocht, omdat geen van allen mijn meest cruciale vraag beantwoordde: waarom ben ik hier?

Leef, alsof het je laatste dag is?

Je zegt misschien; er is geen reden, geniet gewoon van het leven, van het moment, zolang het kan. Dit lijkt op het eerste gezicht inderdaad de beste instelling, want we weten allemaal dat we (uiteindelijk) dood gaan, dus (in dat geval) doet niets er echt toe. Maar als ik iets dieper nadenk, zie ik in dat dit niet klopt, want als het niet uitmaakt wat ik doe, betekent dat dat het niet uitmaakt of ik goed of slecht doe, wat betekent dat er geen verschil is tussen goed en slecht. Maar dat is niet zo.

Het lijkt alleen zo als je denkt dat deze ‘wereld’ het enige is dat bestaat, en het is dus niet jouw schuld te denken dat dit goed is zolang je verder van niets weet.


Daarop zou je kunnen zeggen; er is alleen goed en slecht omdat onze gevoelens en emoties positief of negatief kunnen zijn, dus zolang ik dingen doe die goed voelen, en weg blijf van de dingen die niet goed voelen; zit ik goed. Alweer lijkt dit op het eerste gezicht logisch, maar er schuilt weer een addertje onder het gras, want hetgeen ons een goed gevoel geeft, is niet altijd juist en andersom.

Ik kan bijvoorbeeld houden van laat opstaan, Sex and the City kijken, wiet roken met vrienden en makkelijk veel geld verdienen door dingen voor veel meer te verkopen dan ik ze heb gekocht, te dansen in een club en daarna iemand meenemen naar huis… maar zijn dit goede dingen om te doen, simpelweg omdat ik me er goed bij voel?
Niet lang geleden had ik hierop waarschijnlijk ‘ja’ gezegd, maar nu zeg ik ‘nee’, want dit zijn allemaal ‘wereldse’ pleziertjes, maar niets goeds. Het lijkt alleen zo als je denkt dat deze ‘wereld’ het enige is dat bestaat, en het is dus niet jouw schuld te denken dat dit goed is zolang je verder van niets weet.

Ik wist niet beter, maar wist wel iets…

Voor een lange tijd wist ik dus niet beter. Hoewel het me altijd al onlogisch klonk dat er niks was en toen opeens een ‘Big Bang’ waaruit dit hele verbazingwekkende universum ontstond, waarna zo’n 14 miljard jaar later ik geboren werd met hersenen die denken en vragen stellen, zonder ook maar een enkele reden of doel. Dus voordat ik, de zoektocht naar echte wijsheid in een wereld vol onzuiverheden en onvolmaaktheden, geheel op zou geven, voelde ik me ‘noodgedwongen’ de ouderwetse boeken toch nog een kans te geven.

Alsof de Koran persoonlijk voor mij geschreven was…

In wanhoop fietste ik naar de boekenwinkel en kocht een vertaling van de Koran. Je vraagt ​​je misschien af, waarom niet de Bijbel of de Thora? Dit is enkel omdat ik eerder had gehoord dat ze allemaal dezelfde religie zijn die van dezelfde God komt, en dat de Koran de laatste is van hen en enige waar niet mee gesjoemeld is door de tijd. Dus hoe dan ook, die dag begon ik te lezen, en ik had het gevoel alsof dit boek voor mij persoonlijk was geschreven. Ik heb zoveel gelezen en gehuild dat ik er zelf versteld van stond. Nooit had ik verwacht dat ik alle antwoorden waar ik naar op zoek was zou vinden, in de krachtigste woorden die ik tot dan toe had gelezen, in hetgeen dat ik het meest verachte; religie, vooral de Islam.

Vanaf die dag stond alles in mijn leven op zijn kop en werd alles langzaam duidelijk. Het was alsof dit boek uit een andere wereld kwam, waar alles nog puur was, maar het tegelijkertijd ook deze wereld kende en begreep wat mensen doormaken op aarde, en wat hun behoeften, verlangens en uitdagingen zijn. Het gaf me niet alleen de antwoorden die ik zocht over het doel van dit tijdelijke wereldse leven, maar ook over wat hierna komt. Bovendien gaf het praktisch advies en richtlijnen over wat belangrijk is om te doen (en niet te doen) en hoe je het beste omgaat met bepaalde situaties die je geheid tegen komt tijdens dit leven.

Vind je eigen weg

Ik kan je alle details geven over mijn persoonlijke ervaring en de tekenen en inzichten die ik kreeg, maar ik denk niet dat dat erg interessant of nuttig is. Jij zult je eigen antwoorden en persoonlijke bewijzen en tekenen vinden, als God het wil, en alleen Hij kan leiden, ik niet. Daarom wil ik je slechts met deze boodschap nalaten en ik hoop dat, als je je geïnspireerd voelt om de Koran te lezen, je er ook waarheid in vindt. Moge God ons zegenen, vergeven en leiden.

Auteur: Amber Amerie – amamberries A gmail.com

Wil jij ook je verhaal doen bij Stichting Bekeerling? Stuur jouw verhaal dan naar [email protected]!

.