Mijn naam is Betty, woonachtig in Nederland. Momenteel ben ik bezig met mijn emigratie naar Algerije In sha Allah. In 2014 bekeerde ik tot de Islam Alhamdulillah! Dit had veel impact op mijn leven en ik ben dankbaar dat Allah mij geleid heeft tot de plek waar ik nu ben. Ik probeer in mijn dagelijkse leven zoveel mogelijk aan te passen aan de islam.
Benieuwd naar de blogs van zuster Betty? Bezoek dan haar website Khayal.nl
Terwijl ik mijn dagen sleet aan onderzoeken, voordat ik mijn Shahada aflegde, wist ik soms niet waar ik moest beginnen. Welke stappen moet ik nu gaan zetten? Hoe reageren de mensen om me heen? Mijn ritueel om naar bed te gaan was al in volle gang. Ik stap mijn bed in en lig nog even te piekeren voordat ik mijn ogen sluit!
Wat een dag! Struinend door de straten van Amsterdam. Ik ben inmiddels al in talloze winkels geweest met mijn vriendin en die is nog steeds niet klaar! Denk dat ik maar even buiten blijf wachten totdat we eindelijk naar huis kunnen gaan!
Genietend van het zonnetje schrik ik van de tijd! Waar is ze? Loop de winkel in en er is geen spoor te bekennen. Gestrest loop ik door de straten: winkel in, winkel uit. Wanhopig kijk ik om me heen, er zal toch niets gebeurd zijn?
Daar sta ik dan! ik weet niet meer wat ik moet doen! Er staat een gesluierde vrouw op afstand naar me te kijken. Langzaam loopt ze naar mij toe, haar gezicht is verlicht en zo wonderbaarlijk. Ze vraagt met een zachte stem of het wel goed met mijn gaat. Ze zag me al een gehele tijd ronddwalen. Wat maakte mijn zo wanhopig? terwijl ik mijn verhaal vertel staat ze met volle aandacht naar me te luisteren!
Ze zegt dat ik me geen zorgen moet maken en dat alles wel goed zou komen. Tenslotte was zij hier met een reden. Ze verzoekt mij om met haar mee te gaan. Haar uiting is zo bijzonder dat ik geen idee heb hoe ik dit aanbod kan afwijzen. Maar ik kon toch niet zomaar weggaan en mijn vriendin achter laten? Ze ziet dat ik met mijn gedachte ben afgedwaald en ze reageerde dat het toch geen kwaad kon om even 5 minuten met haar mee te gaan. Buiten dat was het erg belangrijk wat zij mijn wilde laten zien. Ik blijf nog even stil en stem toe om met haar mee te gaan. Ze had gelijk. Wellicht moest ik even mijn hoofd laten afkoelen.
Donkere steeg.
We liepen een tijdje en kwamen terecht in een donkere steeg. Ik zag een donker, grauwe en somber gebouw. Voor de deur zie ik twee mannen zitten die geheel verlicht zijn. Zowel in kleding als op hun gezichten. Terwijl wij op hun aflopen, vraag ik aan haar waar wij naar toe gaan. Ze glimlacht en zegt dat het een speciale plek is, een plek wie de mensen niet zomaar bereikt, een plek die beschermd is. Kijk nogmaals om me heen, en kon niet goed begrijpen dat deze steeg zo speciaal was!
Ik bleef op afstand staan terwijl de vrouw op de 2 mannen afloopt. Ik vang het een en ander op van hun gesprek. Je kunt haar vertrouwen, ze moet echt even naar binnen, ze heeft dit nodig. De man vraagt of ze er zeker van is en ze knikte ja! Ze maakt een gebaar dat ik dichterbij kan komen en de mannen keken mij vriendelijk aan. Hun gezichten waren net zo rustgevend als die van de vrouw.
Naar binnen
De deur gaat open en ik stap een stukje naar binnen. Het lijkt wel alsof ik spontaan bevries. Alleen al de geur die momenteel mijn neus bereikt is zo geweldig. Ik sluit mijn ogen om hier optimaal van te genieten. Wat is dit? Heb nog nooit in mijn leven zo een geweldige geur geroken. Een geur die ik nergens van herken. Een geur die mij alles laat vergeten. Ik open mijn ogen en kijk omhoog en zie een lucht die zo helder is, zo lichtblauw als op een zonnige zomerdag. Het voelt alsof ik op een afgelegen gebied ben, een gebied dat niet eens in de buurt komt van het ideale vakantieidee.
Wat gebeurt hier? Ik kijk op de vloer en zie grote vierkanten tegels liggen en in de verte zie ik twee pilaren staan en met glazen boxen er op. Ik probeer mijzelf bijeen te rapen, want ik heb het idee dat ik al uren sta te genieten van de geur. De boxen beginnen mijn aandacht te trekken en de vrouw ziet dat ik weer een beetje bij kennis ben. Ze vraag of ik dichterbij wil komen en ze gaat naast een van de boxen staan.
Ik loop nog steeds vol verbazing naar haar toe en zie dat er een boek in zit. Een boek die op een zijden doek is neergelegd. Haar zachte stem begint weer te spreken en ze verteld me dat dit boek niet zomaar een boek is. Het is een van de eerste boeken die Allah gecreëerd heeft. Het is een uniek exemplaar. Er is geen een zoals deze.
In de volgende box zie kleine steentjes. Ze zegt dat deze steentjes uit Mekka afkomstig zijn. Ze verteld dat er een aantal hierheen gebracht zijn om Mekka te herdenken. De gebeurtenis die daar afgespeeld heeft en nog steeds gaande is!
Mijn aandacht wordt weer weggetrokken. Ik zie een grote zwarte muur, met Arabische teksten erop. Het lijkt op de Kaaba: zwarte doek met goud geweven tekst. Alleen het is niet hetzelfde zoals ik van de plaatjes herkend heb. Het is meer een wand.
Ze ziet dat ik vol verbazing naar de muur staar. Ze vraagt mij wederom om haar te volgen. Op een heel rustig tempo lopen wij richting de muur. In mijn gedachten zit ik naar de Arabische tekst te staren. Ze vraagt of ik weet wat er geschreven is! Ik zeg dat ik helemaal geen Arabisch kan lezen.
Het is een mooie boodschap van Allah (Subhanahu wa ta’ala)!
Allah (Subhanahu wa ta’ala) verteld ons dat wij ons geen zorgen moeten maken over de dingen om ons heen, Hij is altijd bij je. Hij kijkt met je mee en ziet wat je doet en wat je ondergaat. Allah (Subhanahu wa ta’ala) zal je nooit in de steek laten, het enige wat jij moet doen is op Hem vertrouwen. Allah (Subhanahu wa ta’ala) zegt dat alles goed komt en dat je betere tijden zult krijgen. Weet dat Hij Uniek, Barmhartig en Alhorende is!
Mijn hart was geraakt, ik sta daar met tranen in me ogen. Totaal sprakeloos. het enige wat ik weet is dat ik hier wil blijven, ik was zo in paniek en nu blijkt niks meer belangrijk te zijn!
Ze zegt dat het tijd is om te gaan. Vanwege haar uitstraling, ben ik bescheiden en knik ja. Ik probeer nog even achter de muur te kijken en zie daar een geweldige tuin. De geur moest zeker weten van daar komen. Ik wil zo graag nog even doorlopen, er moet nog zoveel meer zijn! Maar de vrouw loop richting de deur! Het is alsof zij mijn gedachte leest en zegt dat het echt voldoende is. We moeten echt gaan!
De deur en mijn ogen wordt geopend!
Realiteit
Mijn ogen zijn wijd open en ik heb werkelijk geen idee wat er zojuist is gebeurt! Wat was dit? Wat zat er in de boxen? Wie was deze vrouw? Ik had eigenlijk zoveel vragen en was helemaal de weg kwijt! Ik wil weer terug naar deze plek. ik wil de geur nog eens ruiken, ik wil genieten van haar wonderbaarlijke verschijning en haar lieve worden!
Maar dit was het dan… Ik had nog niet alle antwoorden op mijn vragen maar een ding was zeker! Ik wilde mijn vertrouwen leggen in Allah en ik wou zo snel mogelijk de Shahada uitspreken!
Tijd gaat voorbij…
Ik heb een hele tijd zitten nadenken en mijn eigen afgevraagd wat die steentje en die boek nou eigenlijk voorstelde.
De steentjes die ik zag kon ik totaal niet plaatsen. Mijn kennis was toen ook heel minimaal. Later ben ik meer gaan lezen over de Hajj en hoe de duivel gestenigd word. De steentjes leken daarop.
Het boek kon wellicht de Koran zijn. Ik snapte alleen de uniciteit ervan niet. De koran is toch al uniek en je kunt het overal verkrijgen? Dus waarom was deze zo anders, zo uniek? Waarom werd er gezegd dat dit de enige exemplaar was? Was het de oudheid van het boek? Tijdens een les bij Dar al Ilm wordt er gesproken over Al-Lawh’ Al-Mahfoedh.
Ik kreeg weer een flashback naar mijn droom en vroeg me af of dit iets te maken had met de uniciteit van het boek. Wat het ook was, Allah (Subhanahu wa ta’ala) weet het het beste. Maar een ding is zeker: deze droom zal ik nooit vergeten. Dit was echt mijn push om door te gaan en de Shahada uit te spreken alhamdullah!
Ingezonden stukken zijn persoonlijk, en de opinie of zienswijze van de auteur weerspiegelt niet per definitie de visie of mening van Stichting Bekeerling.