“Hé, kijk! Daar heb je mijn buurvrouw.” Vanonder haar hoofddoek kijkt ze met sprekende blauwe ogen naar de vrouw die haar haar kant op komt lopen. “As-Salaam Aleikum!” De twee gesluierde dames begroeten elkaar met een kus op de wang.
Twee jaar geleden besloot de zeventienjarige Ilse uit Almere dat zij verder wilde als moslim. Hoewel ze was opgevoed met het idee dat God niet bestond en dat het klaar was na de dood, had ze zelf altijd het idee dat er meer was. Haar bekering verliep geleidelijk.
“Eerst zei ik dat ik geen varkensvlees meer at omdat ik er pukkels van kreeg, toen ging ik steeds langere rokken dragen en uiteindelijk kwam daar een paar maanden geleden een hoofddoek bij.”
Voor haar bekering had Ilse een heel andere kledingstijl. De eerste keer dat ze een moskee bezocht, kan ze zich dan ook goed herinneren. Ze begint te lachen als ze terugdenkt aan die dag.
“Ik had een strakke spijkerbroek aan, een doorschijnend topje en roze gelakte nagels. Het topje kwam tot over mijn bil en op dat moment wist ik niet beter dan dat dat goed bedekt was. Ik kan me nu niet eens meer voorstellen dat ik zoiets zou aantrekken.”
Ilse is één van de naar schatting 17.000 ‘nieuwe moslims’ in Nederland. Een nieuwe moslim is een autochtone Nederlander die zich heeft bekeerd tot de Islam.
Aangezien iemands geloof niet officieel wordt geregistreerd blijft het de vraag hoeveel bekeerlingen er nou precies zijn. Stichting Bekeerling heeft toch een poging gedaan.
Zij hebben cijfers en informatie van verschillende instanties verzameld en schatten dat het aantal bekeerlingen in Nederland dus rond de 17.000 moet liggen. Volgens de stichting blijft dat aantal groeien. Dit is niet heel duidelijk terug te vinden in onderzoeken, maar komt wel naar voren uit navraag bij moskeeën. Zo krijgen bijvoorbeeld de El-Feth moskee in Tilburg en Blauwe Moskee in Amsterdam er elke week wel een ‘nieuwe moslim’ bij.
Volgens de stichting wordt de Islam steeds populairder door de hoeveelheid aandacht die het geloof krijgt.
“Je kunt wel zeggen dat de Islam een hot item is. Doordat er zoveel aandacht voor is, gaan mensen er onderzoek naar doen. Tijdens dat onderzoek komen ze er vaak achter dat de Islam helemaal niet slecht is. We zien regelmatig dat de grootste islamhaters uiteindelijk tot inkeer komen en zelf moslim worden.”
Bekende voorbeelden hiervan zijn ex-PVV’er Arnoud van Doorn en de Zwitserse Daniël Streich. Voordat deze politici zich bekeerden zetten zij zich met man en macht in tegen de Islam.
Bekeerlingen zijn er dus in verschillende soorten en maten. Toch komen ze vaak dezelfde problemen tegen. Volgens de stichting krijgen zij vaak te maken met eenzaamheid, familieproblemen en pesterijen.
“Onbekend maakt onbemind. We geven ze altijd het advies om rustig te blijven en respect te tonen tegenover hun ouders en anderen.”
Vooral de familieproblemen blijken vaak erg ingrijpend te zijn. Ook voor Ilse heeft haar bekering een grote impact gehad op de banden met haar familie.
“Met mijn moeder had ik een goede band en die is nu eigenlijk helemaal weg. In huis heb ik normale kleding aan en als ik naar buiten ga, verkleed ik mij snel in de hal. Dat is op dit moment het juiste om te doen, denk ik. Ik weet hoe veel pijn het mijn moeder doet om me zo te zien. Ik wil heel graag met haar praten, maar het is zo moeilijk omdat ik weet hoe negatief zij er tegenover staat.”
Met haar vader heeft Ilse weinig contact. Hij woont met zijn vriendin in Noorwegen en reageerde in eerste instantie heel mild op haar bekering. Ilse: “Ik denk dat hij dacht dat het een fase was. Toen die ‘fase’ na een jaar nog steeds niet over was, vond ie het helemaal niks meer. Toen heeft hij ook gezegd dat hij geen contact meer hoeft te hebben als ik een hoofddoek ga dragen. Dat heb ik hem dus ook nog niet verteld.”
De rest van de familie moet ook nog worden ingelicht.
“Als ik daar kom, doe ik mijn hoofddoek af. De meesten weten niet eens dat ik bekeerd ben en ik durf het ze gewoon niet te vertellen. Er word altijd zo negatief gesproken over de Islam, dat ik bang ben dat ze mij dan helemaal niet meer als familie zien. Ik ben nog steeds dezelfde gekke meid die veel lacht. Alleen draag ik nu een hoofddoek. Als mijn geloof me al heeft veranderd, is dat alleen maar in positieve zin geweest. Ik scheld niet meer, ik roddel minder, ik rook niet, ik drink niet. Daar zouden wij eigenlijk alleen maar blij mee moeten zijn. Ik zou het mezelf makkelijker kunnen maken door ervoor te kiezen om geen hoofddoek te dragen, maar dat is voor mij geen optie. Het geloof is geen open buffet. Je kunt niet zeggen dat je gelooft en je vervolgens alleen aan de ‘leuke’ dingen houden. Het is voor mij alles of niets. Als ik een strakke broek aantrek waardoor je al mijn rondingen kan zien, maar ik wel een hoofddoek draag, dan kan ik mijzelf niet serieus nemen.”
UW INTERESSE GEWEKT?Like ons op Facebook! 
Dat familieproblemen vaak erg lastig zijn, kan ook de tweeëntwintigjarig Lisa uit Arnhem beamen. Zij heeft zich nog niet bekeerd tot de Islam, maar bereid zich daar wel op voor. Lisa is atheïstisch opgevoed maar heeft altijd geloofd in een God. Na het lezen van de Koran èn de Bijbel was het voor haar duidelijk: de Koran is het Woord van God. Hoewel ze aan de ene kant heel blij is dat ze het geloof heeft gevonden, ziet ze ook de minpunten.
“Voor mijn gevoel is er in Nederland echt veel haat tegen moslims. Ik vrees voor de reacties die ik zal krijgen. Mijn ouders hebben er geen probleem mee dat veel van mijn vriendinnen moslim zijn, maar dat hun dochter moslim wil worden is natuurlijk een heel ander verhaal. Het zou al zo’n verschil maken als mensen zich meer zouden verdiepen in de Islam. Nu gaat de meerderheid af op wat ze in de media horen en dat is zo goed als altijd negatief.”
Nieuwe moslims zoals Ilse en Lisa staan er, ook als ze geen steun hebben van hun familie, niet helemaal alleen voor. Voor begeleiding bij bijvoorbeeld de familieproblemen die ze rond hun bekering tegenkomen, kunnen zij terecht bij Alexander den Toom. Hij is de medeoprichter van S-L-M, een organisatie die bekeerlingen helpt om te gaan met de Islam.
“We zijn eigenlijk gewoon ingespeeld op de vraag van verschillende islamitische instanties. Zij wisten niet goed hoe ze bekeerlingen verder konden helpen. Daarom hebben wij nu verschillende broeders en zusters die de bekeerlingen daarmee kunnen helpen.”
Zelf bekeerde Alexander zich tien jaar geleden tot de Islam. Als afgestudeerd pedagoog en ervaringsdeskundige helpt hij nieuwe moslims op weg. Hoewel zijn eigen omgeving in eerste instantie alles behalve positief reageerde op zijn bekering, ziet hij in de praktijk dat het allerlei kanten op kan gaan.
“De reacties op een bekering lopen erg uiteen en dat is eigenlijk ook helemaal niet raar. Je voed je kind al die jaren op zoals jij denkt dat goed is en dan gaan ze iets compleet anders doen.”
De cursus voor bekeerlingen bestaat uit twee pilaren. De religieuze kant en de sociale kant van het moslim-zijn. Alexander:
“Als we het hebben over de sociale kant, gaat het om vriendelijk zijn, respect hebben voor ouderen, je netjes kleden en met twee woorden spreken. Tijdens het religieuze gedeelte leggen wij het bidden uit en kunnen de bekeerlingen vragen stellen over de Koran.”
Waar je woont en welke opvoeding je hebt gehad heeft invloed op de reacties die je krijgt, zegt Alexander.
“Als je in de bible-belt woont kan een bekering een enorme schok zijn en zelfs tot excommunicatie leiden. Dat is het ene uiterste. Aan de andere kant zie ik bijvoorbeeld ouders van bekeerlingen die zo geïnteresseerd raken dat ze zelf toetreden tot de Islam.”
Volgens Ilse zouden moslims in een positiever daglicht komen te staan als er meer met moslims zelf gepraat zou worden, in plaats van over hen.
“Als je meer wilt weten over de Islam, ga dan gewoon langs bij een moskee. Zo lang je geen slechte bedoelingen hebt, ben je gewoon welkom. Je hoeft geen moslim te zijn en je hoeft ook echt niet meteen een hoofddoek op te doen. Als je vertelt dat je geïnteresseerd bent in het geloof en er graag meer over wilt weten, zijn er genoeg mensen die je alles willen uitleggen. Ik denk echt dat het heel belangrijk is om er met elkaar over te praten. Het allerergste is namelijk als mensen doen alsof er niets aan de hand is. Je kunt me gewoon aanspreken en er naar vragen, want het is duidelijk dat er iets veranderd is.”
Door Mariëlle Wisse :: Studente HvA:: foto’s: Alliat