“Heb je het nieuws al gehoord? Een man heeft in Mekka zelfmoord gepleegd. Verschrikkelijk!” Zo heb ik kennis moeten nemen van de tragische dood van een pelgrim in Mekka tijdens de Ramadan. Een Heilige plaats tijdens de Heilige maand voor miljarden moslims.
Mijn reactie was zoals de meesten van jullie, verbaasd. Ik kan mezelf niet inbeelden welke gedachte, droefheid of wanhoop de man dreef om tot zo een actie te komen. Precies om deze reden zal ik niet speculeren over de aanleiding van deze daad.
Vaak denkt men dat men een oordeel kan vellen over de mensen die in zo’n situatie verkeren. Gewoon, omdat het kan. Nou, dacht het niet. Ook omdat we respect dienen te hebben voor anderen, zal ik niet doen alsof ik iets over zijn privéleven weet. Moge Allah zijn ziel genadig zijn.
Psychische en geestelijke problemen binnen de moslim gemeenschap
Veel leden uit onze gemeenschap onderschatten lichamelijke en geestelijke problemen zoals depressies, maar ik kan u garanderen dat het de realiteit is, net als de ergste ziektes die er zijn op deze aarde. Dergelijke problemen kunnen voor iemand die daaraan lijdt aanvoelen als een donkere tunnel zonder licht aan het einde. Je zult er nooit uitkomen denk je.
Toen mensen mij bleven ophemelen om mijn daden en toen mijn vader en broer overleden in een korte periode, wist ik dat ik in een depressie ben geraakt. Het is echt, mensen.
“Ik kan hier niet over praten met anderen, omdat niet iedereen zo open-minded is als ik.”
In deze periode begon ik andere moslims op te zoeken die dezelfde problemen hadden als ik. Zij die zich terugtrokken uit de gemeenschap of, het tegenovergestelde, mensen die er heel zelfverzekerd en gelukkig uitzagen van buiten, maar van binnen helemaal kapot waren. Helaas kreeg ik van hen keer op keer hetzelfde te horen: “Ik kan hier niet over praten met anderen, omdat niet iedereen zo open-minded is als ik. Ik vertelde mijn vader steeds dat ik suïcidale neigingen had. Mij werd steeds verteld dat ik meer moest bidden.” Dergelijke uitspraken hoorde ik ook van andere mensen die aan depressies leden.
Luister naar elkaar
Wat wij nodig hebben is een luisterend oor. Ik kan je garanderen, dat als je naar ons luistert, zonder enige vooringenomenheid, met je oren, en nog belangrijker: met je hart, wij ons beter gaan voelen. Echt waar, alleen door te luisteren.
Het gevoel dat de wereld je niet begrijpt is een van de grootste struikelblokken waar mensen met een depressie mee zitten. Hierna kun je ons vertellen wat volgens jou de oorzaak of oplossing kan zijn. Geef bijvoorbeeld het advies dat de persoon zijn “vriendschappen” moet stoppen met mensen die van slechte invloed op hem of haar zijn. Of verander je omgeving eens. Neem een wandeling in het bos. En dan het allerbelangrijkste: vertel ze dat het okay is dat ze professionele hulp zoeken! Ook wij, moslims, hebben recht op professionele hulp van bevoegde instanties. Naast ons geloof, die ons voor alle problemen een oplossing biedt, is een bezoek aan een dokter en psycholoog ook verstandig.
Het zoeken naar hulp is voor een persoon die aan een depressie lijdt een zeer hoge drempel. Jouw advies om deze persoon bij te staan kan zijn of haar leven redden. Maar die afspraak gewoon.
Wie een hartaanval of beroerte heeft adviseren we toch ook niet om naar de imam te gaan, maar om naar het ziekenhuis te gaan!
Wegkijken is niet de oplossing
Helaas faalt de moslimgemeenschap op tal van vlakken. Waar wachten we op? Op de ander?
“De ander zal het probleem wel oplossen, de ander.”
Nee, jouw wereld begint bij jou! Kijk in je eigen omgeving naar mensen met (psychische) problemen en probeer hen te helpen.
Erken, herken, oplossen
We kunnen veel problemen oplossen door te erkennen dat moslims ook aan dergelijke problemen kunnen leiden. Dat is de eerste stap.
Na het erkennen dat we hiermee te maken hebben als gemeenschap wordt het tijd om de mensen in ons midden bij te staan zodat de problemen worden opgelost. Met de Wil van Allah zal uiteindelijk alles goed komen. Denk niet dat nare situaties voor niets op ons pad komen, nee. Deze situaties dienen soms als voorbeeld voor de rest van de gemeenschap opdat wij opteren voor een oplossing die werkt.
Hoe gaat Stichting Bekeerling hiermee om?
Stichting Bekeerling roept al sinds dag 1 dat de gemeenschap de problemen hands-on moet aanpakken. Wij laten het niet bij woorden maar doen daadwerkelijk iets aan deze problemen. Helaas hebben bekeerlingen (naar ons gevoel vaker dan andere groepen moslims) vaker te maken met dergelijke problemen. Ja, bekeerlingen plegen helaas ook zelfmoord, al houden we deze informatie liever voor onszelf. Zo helpen wij behoeftigen met oprecht advies op een van onze vele contactmogelijkheden. Facebook, e-mail, instagram, per telefoon: het kan allemaal.
Wij creëren bewustzijn in de moslimgemeenschap dat ook wij te maken hebben met dergelijke problemen. Wegkijken is zoo 2017 (al zijn we als Stichting al sinds 2014 bezig met het awareness-programma). Wij geven beginnende moslims handvaten waarmee zij verder komen in het leven. Realistisch doch Islamitisch.
Zo hebben wij diverse projecten lopen die bekeerlingen in nood bijstaan: wat te denken van onze zuster hulplijn? Deze hulplijn (bellen en WhatsApp) is onderdeel van Project Soelaas. Wij bieden zusters een luisterend oor.
Broeders en zusters kunnen terecht in onze besloten Facebookgroep waar iedereen over alle problemen kan praten. Taboes kennen wij niet. Meer weten? Bezoek dan onze groep.
Stichting Bekeerling is er voor jou. Wie je ook bent.
Moge Allah het vergemakkelijken voor ons allemaal.
Vertaald door broeder Michael voor Stichting Bekeerling. Oorspronkelijk door Mayada Srouji, een 23-jarige studente uit België.