Éen van de eerste dingen die een niet-moslim opvalt wanneer hij naar een moslimland reist, is de echo van de oproep tot gebed die met regelmatige tussenpozen tijdens de dag te horen is. Moslims kondigen de gebedstijden van de dagelijkse gebeden aan door een speciale oproep te reciteren, die de adhan wordt genoemd. Deze bestaat uit het verkondigen van de grootheid van Allah, de geloofsbelijdenis van de islam en nodigt de mensen uit tot het gebed. Degene die de Adhan roept (de Moeazzin) staat met het gezicht naar Mekka gericht met beide handen tot aan de oren opgeheven. Ongeacht het land waar de Adhan verricht wordt, wordt deze altijd hardop in het Arabisch gereciteerd. Hieronder volgen de oorspronkelijke Arabische tekst en de vertaling ervan.
De tekst van de Adhan is als volgt:
Toen Profeet Mohammed, vrede zij met hem, na de migratie vanuit de onderdrukkende stad Mekka, de eerste moskee in Medina bouwde, rees de vraag hoe hij mensen kon laten weten dat de tijd naderde om voor het gebed samen te komen. De Profeet, vrede zij met hem, beraadslaagde met zijn metgezellen, zoals gewoonlijk was bij zaken van algemeen belang. Sommigen stelden voor een klok te luiden, zoals de christenen deden, anderen een hoorn te blazen zoals de joden deden, of op een trommel te slaan en zo verder. Niemand was echter tevreden met deze suggesties. Het moest iets zijn dat uniek zou zijn voor de islam. De Profeet, vrede zij met hem, bad om leiding in deze kwestie. Een paar dagen later, kwam een van de metgezellen naar de moskee gerend en vertelde de Profeet, vrede zij met hem, dat hij een man zag die met harde stem een aantal zinnen riep, waarmee hij mensen vroeg zich te verzamelen voor het gebed. Na deze woorden gehoord te hebben, zei Mohammed, vrede zij met hem, dat het een droom van Allah was en vroeg hij Bilal op de muur van de moskee te klimmen en de woorden te roepen. Na het horen van deze woorden kwamen er anderen die zeiden dat ze dezelfde woorden in hun droom hadden gehoord. Op deze bijzondere manier werd de adhan de oproep voor het gebed van de moslims.
Degene die de adhan reciteert en vlak voor het gemeenschappelijke gebed een tweede oproep (iqama) doet, wordt muezzin genoemd. De muezzin assisteert de imam. Net als bij de functie van de imam, vervult meestal iemand uit de gemeenschap de rol van muezzin, hoewel de meeste moskeeën daar een vaste persoon voor hebben of iemand die door het bestuur voor deze functie is aangewezen. Meestal wordt degene met de mooiste stem als muezzin gekozen.
De muezzin van Profeet Mohammed, vrede zij met hem, was Bilal, een vroegere zwarte
Afrikaanse slaaf met een prachtige stem. Bilal bekeerde zich als slaaf tot de islam en werd door zijn niet-moslim meester zwaar mishandeld. Om een einde aan zijn vervolging te maken, werd Bilal gekocht door Aboe Bakr en gaf hij hem zijn vrijheid. Tot aan de dood van de profeet (vzmh) vervulde Bilal meer dan tien jaar lang de rol van “Muezzin van de Boodschapper”. Uit verdriet voor het overlijden van de profeet, zwoor hij nooit meer de adhan ten gehore te brengen.
De adzaan is een ongelooflijk medium om de eenheid van Allah de Almachtige en de boodschap van de profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) te verkondigen, waarvan het geluid constant over de gehele aardbol weerklinkt. Hoe verbazingwekkend ook, de adzaan is een gevestigd feit…
Als we kijken naar de kaart van Indonesië, zien we dat dit land bestaat uit talrijke eilanden, waarvan Java, Sumatra, Borneo en Celebes de belangrijkste zijn. Zodra de dageraad aanbreekt op het oostelijke eiland Celebes, om ongeveer 5:30 lokale tijd, begint de adzaan (oproep tot het gebed) van het fadjr-gebed. Duizenden moe’adzins (degenen die de adzaan verrichten) in Oost Indonesië beginnen de tawh’ied (eenheid) van Allah de Almachtige en de risaalah (universele boodschap) van de profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) te verkondigen. Dit proces zet zich voort in de richting van de westelijke eilanden van Indonesië. Het tijdsverschil tussen de oostelijke en de westelijke eilanden van Indonesië is anderhalf uur. Dus, anderhalf uur nadat de adzaan is voltooid in Celebes, weerklinkt het in Jakarta en Java. Sumatra volgt in de reeks, en voordat de roep van de adzaan eindigt in Indonesië, is het al begonnen in Maleisië. Birma is het volgende land en binnen een uur na het begin in Jakarta, bereikt het Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh. Nog voordat de roep van de adzaan eindigt in Bangladesh, is het al doorgedrongen tot West India, van Calcutta tot Srinagar. Dan gaat het voort naar Bombay en weerklinkt deze verheven aankondiging in de hele omgeving van India. Srinagar en Sialhot (een stad in Noord Pakistan) hebben dezelfde tijd. Het tijdsverschil tussen Sialhot, Kota, Karachi en Gowandar (een stad in Baluchistan, een provincie van Pakistan) is 40 minuten, en binnen dit tijdsbestek is de adzaan in heel Pakistan te horen. Voordat het daar eindigt in Pakistan, is het ook al begonnen in Afghanistan en Muscat.
Het tijdsverschil tussen Muscat en Baghdad is 1 uur. De adzaan weerklinkt gedurende dit uur in de omgeving van Hijaz-al-Muqaddas, Jemen, de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit en Irak. Het tijdsverschil tussen Baghdad en Alexandrie in Egypte is wederom 1 uur. In dit uur is de adzaan te horen in Syrië, Egypte, Somalië en Sudan. Alexandrië en Istanbul (de belangrijkste stad van Turkije) bevinden zich op dezelfde geografische lengtegraad. Het tijdsverschil tussen Oost en West Turkije is anderhalf uur. In deze tijd is ook hier de oproep tot het gebed te horen. Alexandrië en Tripoli (de hoofdstad van Libië) bevinden zich op een uur afstand van elkaar. Het proces van het roepen van de adzaan gaat zo door heel Afrika.
De verkondiging van de eenheid van Allah en de boodschap van Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) die begonnen is op de oostelijke eilanden van Indonesië, bereikt de oostelijke zijde van de Atlantische oceaan na 9½ uur. Voordat de adzaan de Atlantische kust bereikt, is de adzaan voor het dhzohr-gebed alweer begonnen in het oosten van Indonesië, en voordat deze Dhaka heeft bereikt, begint hier de adzaan voor het ‘asr-gebed. Wanneer deze anderhalf uur later Jakarta bereikt, is de tijd van het maghrib-gebed gekomen en nog voordat de tijd van de maghrib Sumatra bereikt, weerklinkt de roep van de adzaan van het ‘ishaa-e-gebed en wordt deze verkondigd door de moe’adzins in Afrika.
Wanneer we dit fenomeen serieus overdenken, concluderen we het verbazingwekkende feit dat er geen enkel moment is op deze hele aardbol, wanneer de duizenden, zo niet tienduizenden moe’adzins over de hele wereld niet de eenheid van Allah de Almachtige en de boodschap van de nobele profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen vrede en zijn met hem) verkondigen. In shaa-a Allaah zal deze continue roep van de adzaan niet ophouden tot aan de Dag des Oordeels, en we zouden hier allen doe’aa-e voor moeten maken.
Bronnen: UwKeuze.net en VraagIslam